از دلار تا گاز؛ وای ما چقدر خوشبختیم!

تغییرات دولت شروع شد! گویا رئیس دولت و رئیس مجلس باهم توافق کرده‌اند که وزیر رفاه و وزیر کشاورزی به طور خودجوش استعفا دهند! در این میان خوشبختانه همان‌طور که قیمت دلار و طلا با قدرت بالا می‌رود، فرزین، رئیس کل بانک مرکزی هم با قدرت روی صندلی‌اش نشسته است و هیچ تکانی نمی‌خورد. به نظر او قیمت دلار و طلا ربطی به بانک مرکزی ندارد. احتمالا رئیس کل بانک مرکزی آمریکا باید برکنار شود که عرضه جلوگیری از افزایش قیمت دلار خودش را ندارد؛ وگرنه ریال ما که سر جای خودش است.
جاسنگین‌تر از فرزین هم البته داریم که اصولا هیچ‌کس نمی‌تواند درباره استعفای خودجوش او توافق کند: علی‌آبادی وزیر نیرو. وی به تازگی با قدرت اعلام کرده که باید آب وارد کنیم! قبل از آن هم گفته بود که مردم باید در خانه برق ذخیره کنند تا اگر کسری آمد از آن استفاده کنند. این‌که مردم برق را کجا و چگونه ذخیره کنند دیگر مشکل مردم است و ربطی به وزیر ندارد!
به نظرم آقای علی‌آبادی حتی اگر توافق هم شد از روی صندلی‌اش تکان نخورد چون ممکن است کشورهای پیشرفته دنیا ایشان را بدزدند و برای مدیریت خودشان ببرند؛ آنوقت مردم ما بدبخت می‌شوند و نمی‌فهمند برق ذخیره کرده را چکار کنند!
حالا که حرف به آب و برق کشید، گریزی هم به گاز بزنیم: زمستان هنوز نرسیده ولی به برکت مسئولان زمستان سخت برای ما آغاز شده: مازوت سوزی به طور اتفاقی همزمان با آلودگی شروع شده است.
گویا به صنایع مختلف از جمله پتروشیمی‌ها اعلام کرده‌اند که به سلامتی و میمنت قطع گاز در راه است. باز خدا پدر شرکت گاز را بیامرزد که به مردم توصیه نمی‌کند گاز را ذخیره کنید.
در این اوضاع و احوال وقتی اعلام می‌شود که صادرات گاز به کشور دوست و همسایه عراق از سر گرفته شد، چه احساسی دارید؟! به نظرم دسته‌جمعی برویم روی بالکن، نفس عمیقی بکشیم و ریه‌هایمان را پر از دود و آلاینده‌های غیرمجاز کنیم و فریاد بزنیم: وای، ما چقدر خوشبختیم!