رییس کمیته سرمایهگذاری پایدار گفت: امروزه بزرگترین شرکتهای نفت و گاز جهان، خود را برای دوران پسا نفت آماده میکنند و بر همین اساس، در کشور یکی از بزرگترین ریسکهای سرمایهگذاری در این صنعت، همراستا نبودن آن با روندها و اقدامات جهانی در حوزه کاهش آلایندهها است.
آذر صفری، رییس کمیته سرمایهگذاری پایدار کمیسیون سرمایهگذاری اتاق بازرگانی در گفت و گو با آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی «
نفت ما» در خصوص نقش تصمیمات سیاستی در فرار سرمایه از صنعت نفت بیان کرد: در شرایط فعلی، یکی از بزرگترین ریسکهای سرمایهگذاری در این صنعت، همراستا نبودن آن با روندها و اقدامات جهانی در حوزه کاهش آلایندهها است. این مسئله هم از منظر داخلی، به دلیل ریسکهای محیطزیستی و بهداشتی برای زیست و سلامت مردم و هم از منظر بینالمللی، به ویژه در حوزه مبادلات و تعاملات اقتصادی، اهمیت ویژهای دارد. بنابراین برای جذب سرمایهگذاری خارجی، ضروری است اقدامات اصلاحی در حوزه محیط زیست در صنعت نفت و گاز به مراتب گستردهتر و جدیتر دنبال شود که بر همین اساس، آیندهنگری مهمترین عنصر تصمیمسازی است.
وی در ادامه اضافه کرد: امروز شاهد آن هستیم که بزرگترین شرکتهای نفت و گاز جهان در حال عبور تدریجی از مرحله اتکای صرف به سوختهای فسیلی هستند و خود را برای دوران پسا نفت آماده میکنند. شرکتهای فعال در صنعت نفت و گاز نیز ناگزیرند از الان برای این گذار برنامهریزی کرده و بخشی از درآمدهای فعلی خود را صرف ایجاد زیرساختها، توسعه فناوریها و پیادهسازی ایدههایی کنند که آینده این صنعت را تضمین میکند.
رییس کمیته سرمایهگذاری پایدار اظهار داشت: واقعیت آن است که صنعت نفت و گاز در سطح جهانی، صنعتی است که به تدریج در مسیر افول قرار گرفته و حتی در شرایط کنونی نیز با فشارهای سنگین قانونگذاری و مطالبات عمومی برای کاهش آثار مخرب زیستمحیطی و اجتماعی مواجه است. بنابراین شرکتهای فعال در این حوزه باید با دقت و حساسیت بالایی این تحولات را رصد و در سیاستگذاریهای خود به دلیل محدود شدن امکان مبادلات بینالمللی در آینده نزدیک و کاهش پیامدهای زیستمحیطی و اجتماعی برای مردم لحاظ کنند.
صفری با بیان اینکه بسیاری از شرکتهای بزرگ نفت و گاز، بخشی از فعالیتها و سرمایهگذاریهای خود را به حوزه انرژیهای تجدیدپذیر اختصاص دادهاند، گفت: زمانی که یک شرکت به صورت جدی وارد سرمایهگذاری، توسعه و حمایت از انرژیهای تجدیدپذیر میشود و خود را در چارچوب سرمایهگذاری پایدار تعریف میکند، از مزایای متعددی از جمله مشوقهای مالیاتی، حمایتهای قانونی و افزایش جذابیت برای سرمایهگذاران بهرهمند میشود.
وی خاطرنشان کرد: این رویکرد نه تنها در سطح جهانی رایج است، بلکه به نظر میرسد در ایران نیز ظرفیتهایی برای استفاده از چنین مشوقهایی وجود دارد. در نهایت، حرکت به سمت سرمایهگذاری پایدار و همراستا با الزامات محیطزیستی، میتواند یکی از مؤثرترین راهکارها برای کاهش ریسک، جلوگیری از فرار سرمایه و افزایش جذابیت سرمایهگذاری در صنعت نفت و گاز کشور باشد.