انتخاب مدیران بومی، به‌ویژه در استان‌های خوزستان و بوشهر بسیار مورد توجه قرار گرفته اما این انتخاب نباید به معنای قربانی کردن مدیران شایسته باشد.
۰
تاریخ انتشاريکشنبه ۱۸ آبان ۱۴۰۴ - ۱۹:۲۷
کد مطلب : ۱۷۴۴۰۲
یک جرعه نفت
مدیران بومی یا مدیران پروازی نیاوران‌نشین؟!
بردیا جهانی/نفت ما
انتخاب مدیران بومی، به‌ویژه در استان‌های خوزستان و بوشهر بسیار مورد توجه قرار گرفته اما این انتخاب نباید به معنای قربانی کردن مدیران شایسته باشد. بومی‌گرایی صحیح، آن است که اگر مدیرانی برای مسئولیتی، چه در سطح مدیرعامل و چه در سطح مدیران عالی و میانی صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، برای تصدی مسئولیتی شایسته بودند، در شرایط برابر، مدیران بومی در اولویت قرار گیرند که به عدالت نزدیک‌تر است. اما در برخی انتخاب‌ها و انتصاب‌ها نه‌تنها اینگونه نیست، بلکه مدیرانی که انتخاب می‌شوند تنها در اسم، بومی هستند!
اینکه مدیری در استان بوشهر یا خوزستان زندگی کند و به‌عنوان مدیر انتخاب شود قابل‌قبول است اما اینکه مدیری صرفاً در این استان‌ها متولد شده اما اکنون در شمالی‌ترین و گران‌ترین محلات تهران زندگی می‌کند، نباید به‌عنوان مدیری بومی در نظر گرفته شود! چنین فردی مدیر بومی نیست، بلکه مدیری پروازی است که فقط در آن استان متولد شده و مدرسه رفته و بعد در تهران ساکن شده! انتصاباتی از این دست تحت لوای به‌کارگیری مدیران بومی، ظلم به مدیران و افرادی است که واقعاً بومی و ساکن همان مناطق عملیاتی هستند اما در سایه مدیران نیاوران نشین و فرمانیه نشین، قرار می‌گیرند.
