این روزها نقشهها و ارقامی در شبکههای اجتماعی بازنشر میشود که مضمونش این است که طول شبکه گازرسانی کشور ما ۱۱ و نیم برابر دور تا دور کره زمین و ۱.۲ برابر فاصله کره زمین تا ماه است! سوال این است که آیا باید به این موضوع افتخار کنیم؟!
این روزها نقشهها و ارقامی در شبکههای اجتماعی بازنشر میشود که مضمونش این است که طول شبکه گازرسانی کشور ما ۱۱ و نیم برابر دور تا دور کره زمین و ۱.۲ برابر فاصله کره زمین تا ماه است! سوال این است که آیا باید به این موضوع افتخار کنیم؟!
افتخار به طول شبکه گازرسانی کشور اگر به معنای تقدیر از دستاندرکاران گازرسانی و احداث این شبکه وسیع و نشانه توانمندی ایرانیان در این حجم کار باشد درست است. اما آیا با این حجم گازرسانی و وابسته کردن مصارف انرژی کشور به یک نوع انرژی یعنی گاز افتخار دارد؟
آیا وقتی هر سال به عنوان دومین دارنده ذخایر گاز جهان، در تامین گاز موردنیاز کشور در شش ماهه دوم دچار چالش هستیم این میزان گازرسانی افتخار دارد؟
آیا وقتی این حجم شبکه خطوط لوله گاز موجب شده هزینه تمام شده انرژی برای مناطقی که تامین انرژی آنها با نفت سفید، گازوئیل یا حتی انرژیهای تجدیدپذیر، هزینه به مراتب کمتری داشت، بسیار بیشتر شود، افتخار کردن دارد؟!
وقتی این شبکه گازرسانی گسترده موجب شده به دلیل حجم بالای مصرف داخلی، ایران در بازار جهانی گاز غایب باشد و تنها بتواند مقدار کمی گاز به ترکیه و عراق صادر کند باید به آن افتخار کرد؟
وقتی اتکا به گاز و این شبکه گسترده گازرسانی موجب شده بر خلاف اغلب کشورهای جهان، از انواع دیگر انرژی غافل بمانیم میتوانیم به آن افتخار کنیم؟
وقتی این شبکه گازرسانی گسترده موجب شده در دو دهه گذشته، با توهم فراوانی گاز، از بهینه سازی مصرف انرژی غافل شویم، آیا جای افتخار دارد؟
و در نهایت اینکه وابستگی بیش از ۸۵ درصد انرژی کشور به گاز و این حجم گسترده خطوط لوله، با پدافند غیرعامل و مقابله با تهدیدات احتمالی، انطباق دارد؟
🔸واقعا به هر حجم زیادی از هر کاری نمیتوان افتخار کرد! آنهایی که رفاه را با گازرسانی گسترده به همه نقاط ایران و وابسته کردن کشور به یک نوع انرژی گره زدند، چه پاسخی دارند؟