اگرچه این یافتهها در حال حاضر بیشتر در حد اثبات امکانپذیری ایده (Proof of Concept) هستند، اما افق هیجانانگیزی را میگشایند که در آن استفاده از پسماند مواد غذایی که بیشک مقدار زیادی از آن در جهان وجود دارد، میتواند به صنعت هوانوردی کمک کند تا به هدف بلندپروازانه خود یعنی دستیابی به انتشار خالص صفر کربن در سه دهه آینده نزدیکتر شود.
اگرچه اتیلبنزن یک هیدروکربن معطر است و میتوان آن را از سوختهای فسیلی به دست آورد اما یافتن یک راه پایدار برای تولید آن در صنعت هوانوردی، به تولید سوختهای پایدار موشک و هواپیما کمک میکند.