به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "
نفت ما"، دو هفته پس از تسخیر سفارت آمریکا در تهران، ۲۷ آبان ۱۳۵۸، بنیصدر درباره اقدام نظامی احتمالی آمریکا برای آزادی گروگانها در تهران هشدار داد و گفت که در صورت این اتفاق، جریان نفت به روی دنیا قطع خواهد شد.
پیش از آن، آمریکا تحریم نفتی ایران را آغاز کرده بود و با توجه به صادرات بالای نفت ایران در آن زمان، ایران این موضوع را تهدیدی علیه غرب می دانست. حالا این تهدید به کشورهای حوزه خلیج فارس هم رسیده بود و بنی صدر گفته بود اگر این کشورها پایگاه تجاوزات احتمالی آمریکا شوند باید نتایج آن را هم بپذیرند.
بنیصدر یک حرف جالب هم زده بود: چرا نباید مردم عربستان از دولت خود بپرسند چه نیازی به فروش ۹.۵ میلیون بشکه نفت در روز دارد؟ در واقع آن زمان، فروش نفت نه صرفا محل درآمدی برای ایران، بلکه کمکی به اقتصاد کشورهای غربی به شمار می رفت.
آن تهدیدهای اوایل انقلاب اسلامی مسئولان برای قطع صادرات نفت ایران که بارها و بارها شنید میشد به مرور زمان کمرنگ و کمرنگتر شد چراکه نیاز غرب و بویژه آمریکا به نفت ایران کمتر و کمتر شد. امروز دیگر نفت ایران تاثیری در بازارهای جهانی ندارد و تقریبا بیش از ۹۰ درصد نفت صادراتی ایران با تخفیف به چین می رود. امروز صادرات نفت ایران از سال ۱۳۵۸ هم کمتر است اما آمریکا به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شده است.