به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"،شاید تنها نکته قابل توجه به دست آمده از حضور علی آبادی، وزیر نیرو در مجلس سخنانی باشد که به سرعت در فضای مجازی وایرال شده و مورد توجه قرار گرفته است؛ این که علی آبادی اشاره می‌کند به این‌که در دولت قبل وزیر صنعت، معدن و تجارت بوده و دقیقا خبر داشته که وضعیت صنایع به چه روزی افتاده است و بر همین اساس نمی‌خواسته در دولت جدید وزیر نیرو باشد. 
او گفت: «من وزیر صمت [دولت رئیسی] بودم؛ به شما عرض می کنم که وقتی دولت جدید را تحویل گرفتیم صنایع خاموش بودند...  اقدامی را که دشمن در خطوط گاز انجام داد، هیچ جا اعلام نکردم؛ جلسه علنی است و مایل نیستم اطلاعاتی که نباید داده شود، داده شود. به هر صورت آنچه ما [در دولت پزشکیان] تحویل گرفتیم مخازن خالی بود اما امسال همکاران من در وزارت نفت مخازن را به وضعیت خوبی رسانده اند.»
 وزیر نیرو همچنین در مورد مشکلات تأمین برق، آب شرب و... اظهار داشت: «اخیرا خارجی‌ها به دلایلی که همه‌تان می‌دانید کشور ما را ترک کرده اند و حتی چینی‌ها هم از اینجا رفته ‌اند.»
این سخنان با واکنش‌های زیادی روبرو شد اما یکی از مهمترین نقدهایی که به این سخنان وارد شد، نوشته احمد زیدآبادی بود که به صراحت عنوان کرد:   
 اقدامی که در دوران ریاست‌جمهوری مرحوم رئیسی به قول آقای علی‌آبادی «دشمن در خطوط گاز انجام داد» و او «هیج جا اعلام نکرد» و مایل نیست «اطلاعاتی را که نباید داده شود»، داده شود منظورش چه اقداماتی است و می‌کوشد آنها را از چه کسی پنهان کند؟ اگر منظور پنهان نگه داشتن اطلاعات از دشمن است که او خود مرتکب این اقدامات شده و از ابعاد آن بی‌خبر نیست. مسئولان هم که لابد اطلاع دارند. این وسط فقط مردم نامحرم هستند که نباید بدانند چند سال پیش چه اتفاقی در کشورشان رخ داده است؟
این نامحرمی مردم یک بخش از ماجرای غم‌انگیز این روزهای ماست و بخش دیگری مربوط به زیان‌های هنگفتی است که صنایع از این وضعیت دیده‌اند. دولت قبل (و احتمالا دولت فعلی) در مقابل کمبود گاز در وهله اول گاز مصرفی صنایعی چون پتروشیمی را قطع می‌کنند و این راه حل دم‌دستی زیان‌های فراوانی را به صنایع وارد کرده‌اند. همان صنایعی که به قول علی‌آبادی در دولت رئیسی خاموش بودند. 
برای نمونه کافی است یک بار دیگر سخنان مدیرعامل پتروشیمی زاگرس را در مجمع عمومی سالیانه این پتروشیمی که چندی پیش برگزار شد، بخوانید: «اگر تولید واقعی در زاگرس انجام می گرفت ۳.۳ میلیون تن تولید را شاهد بودیم ولی کمبود خوراک گاز و اکسیژن باعث کاهش تولید شرکت شد و ۱۱۴ روز توقف کامل مجتمع به دلیل قطعی گاز اتفاق افتاد به گونه ای که ۳۲۰ میلیون دلار کاهش درآمد ناشی از قطعی گاز را داشتیم.»
این وضعیت نه فقط برای همه پتروشیمی‌ها، بلکه تقریبا برای همه صنایع کشور رخ داده است و مصداق همان چیزی است که علی‌آبادی از آن به عنوان «خاموشی صنایع» نام می‌برد. حالا با این تفاصیل باید پرسید که آیا امسال و در دولت پزشکیان هم شاهد چنین وضعیتی خواهیم بود؟ آیا همچنان مشکلات وجود دارد ولی همچنان مردم نامحرم هستند و در زمان خودش (زمستان) خاموشی صنایع گریزناپذیر است؟! 
و نکته آخر این که در حالی که وزیر نیرو چنین از رفتن خارجی‌ها و حتی چینی‌ها سخن می‌گوید، معاون اول رئیس‌جمهور (که مثل وزیر نیرو ناچار به توضیح در مجلس نیست) در همین روزها جور دیگری سخن می‌گوید. او چند روز پیش در جمعی از مسئولان صدا و سیما ادعا کرده است: «مردم ما خیلی وقت است که از تحریم‌ها عبور کرده‌اند!» 
مردم چگونه و کجا از تحریم‌ها عبور کرده‌اند؟! بدبختی و تورم و بی‌ارزش شدن پول ملی و خاموشی صنایع فشار اصلی خود را بر سر این ملت نامحرم می‌آورد! آن‌ها هرگز از تحریم‌ها عبور نکرده‌اند بلکه در آن فرو رفته‌اند. این مسئولان غافل از مردم و جدا از آن‌ها هستند که دل‌شان را با این شعارهای پوچ خوش می‌کنند. کاش یک نفر سخنان وزیر نیرو را یک بار در گوش محمدرضا عارف تکرار می‌کرد که اخیرا خارجی‌ها به دلایلی که همه‌تان می‌دانید کشور ما را ترک کرده اند و حتی چینی‌ها هم از اینجا رفته‌اند!