«خروج سرمایه» یکی از هزینه سازترین اثرات بی ثباتی است که می‌تواند آسیب‌های زیادی را به منافع ملی تحمیل کند. 
مهدی پازوکی در گفتگو با «نفت ما» در خصوص فرار سرمایه از کشور اظهار داشت: قانون نانوشته اینطور حکم می‌کند که سرمایه پولی و سرمایه انسانی مهمترین الزام‌های رشد توسعه هستند و به همین دلیل، کشور‌ها برای تحقق هدف مهمِ تعالی اقتصادی باید شرایط را به نوعی مدیریت کنند که سرمایه مالی شان روز به روز بیشتر و انگیزه سرمایه انسانی شان برای سرمایه گذاری روز به روز پررنگ‌تر شود. اما متاسفانه در حالی که اقتصاد ایران برای رهایی از رکود به همتی مضاعف و البته عوامل لازم نیاز دارد، شاهد این هستیم که سرمایه داران ایرانی ترجیج شان این است که در خارج از کشور فعالیت شان را ادامه بدهند. یعنی وضعیت به قدری بد شده است که ایرانی‌ها کشور‌های همسایه را هم برای سرمایه گذاری بهتر از کشور خودشان می‌بینند. 
تحلیلگر مسائل اقتصادی در ادامه گفت: اینکه میزان خروج سرمایه از کشور به بیش از ۱۰ میلیادر دلار رسیده است، به این معنی است که به همین میزان تولید فلج می‌شود، به همین میزان تبادل ارز کاهش پیدا می‌کند، به همین میزان اشتغال کم می‌شود و ... پس لازم است به دست اندکاران توصیه و حتی هشدار داده شود که هر چه زودتر برای علاج این درد چاره اندیشی کنند. البته نمی‌توان نقش تحریم‌ها را در این وضعیت نگران کننده نادیده گرفت، اما این دلیل نمی‌شود در شرایطی که اقتصادمان از بازار جهانی کنار گذاشته شده است و احتیاج مبرمی به تولید در داخل داریم، دست مان را روی دست بگذاریم و خروج سرمایه‌های عظیم داخلی را از کشور شاهد باشیم. 
او با اشاره به غنای انرژی در ایران افزود: ایران در میان کشور‌های نفت خیز سرآمد است و به همین دلیل حتی در محدودترین موقعیت ممکن هم می‌توانیم با جدی گرفتن تولید فرآورده‌های نفتی تا حد زیادی گلیم اقتصاد را از آب بیرون بکشیم. تاکید من این است که پالایشگاه‌های موجود در کشور را تجهیز کنیم و همچنین حتی المقدور شرایط تولید را فراهم کنیم تا دیگر مجبور نشویم، به دلیل غیبت در بازار جهانی نفت، نفت مان را با تخفیف‌های آنچانی به چین، هند و ... بفروشیم. در کل باید گفت، لازم است در نظام تصمیم گیری این موضوع جدی گرفته شود و از منابع مهمی، چون نفت و گاز بهره برداری بیشتری داشته باشیم. 
استاد دانشگاه تصریح کرد: با همه این اوصاف نمی‌توان نسبت به سهم و نقش تحریم در فرار سرمایه از کشور را نادیده گرفت. در واقع نزدیک به ۲۰ سال است که ایران به بهانه تنازع هسته‌ای به طور جدی از سوی نظام بین الملل تحت فشار است و به همین دلیل حالا که نسبت به رفع تحدید‌های نظام بین الملل نمی‌توانیم امیدی داشته باشیم، باید همه هم و غم مان را به کار بگیریم تا بتوانیم از داشته‌های مان برای کمرنگ شدن تحریم استفاده کنیم. 
پازوکی در پایان گفت: نفت و در کل انرژی به قدری پتانسیل بالایی دارد که می‌توانیم با درایت و برنامه ریزی کارشناسی شده مشکلات مان را کمتر کنیم و نفت می‌تواند اثر تحریم را کمرنگ کند.