هفته پیش طی حکمی از طرف دولت ارزشیابی کارکنان صنعت نفت حذف شد ! به گونه ای که تعجب همگان و بخصوص اهالی علم مدیریت را بر انگیخت. مزایایی که طی سال های متمادی و با دلایل و استدلال های قوی و قانونی به این قشر زحمت کش پرداخت می شد. که اثرات منفی در آینده در بحث بهره وری و خلاقیت در سازمان در بر خواهد داشت.
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ، سازمان های موجود در هر جامعه ای با استفاده از منابع محدودی که در اختیار دارند ، به گونه ای به رفع نیاز های فردی و گروهی افراد جامعه می پردازند و از آنجا که منابع تولید همواره با یک ویژگی یعنی کمیابی مواجه هستند ، اغلب اصلی ترین هدف سازمان ها استفاده بهینه از عوامل تولید و رسیدن به اثر بخشی است . این عوامل شامل زمین ، سرمایه ، نیروی انسانی ، فن آوری و مدیریت است . در این بین نیروی انسانی ارزشمند ترین دارایی سازمان ها و از حساسیت بالایی برخوردار هستند. در مدیریت نوین نیرو های انسانی عملکرد انسان در درون سازمان انعکاسی از روش ، مهارت و ارزشیابی اوست. به همین منظور ارزشیابی کارکنان بخصوص در شرکت نفت یکی از اهداف بهسازی در مدیریت بخش های دولتی است که برای سنجش وزش ، توانایی ، انگیزش ، رفتار سغلی و ارزیابی عملکرد کارکنان می باشد.
هفته پیش طی حکمی از طرف دولت ارزشیابی کارکنان صنعت نفت حذف شد ! به گونه ای که تعجب همگان و بخصوص اهالی علم مدیریت را بر انگیخت. مزایایی که طی سال های متمادی و با دلایل و استدلال های قوی و قانونی به این قشر زحمت کش پرداخت می شد. که اثرات منفی در آینده در بحث بهره وری و خلاقیت در سازمان در بر خواهد داشت.
در اینجا جای چند بسی سوال و بحث و بررسی می باشد که :
مگر در علم مدیریت نوین جایگاه نیروی انسانی ارزشمند ترین دارایی هر سازمانی نیست ؟
مگر عملکرد یک فرد در درون سازمان نباید مورد ارزیابی قرار گیرد ؟
چرا آنچه که سند پویایی و شایسته سالاری صنعت نفت بوده و نشانگر ترقی بودن نفت است و ما ان را ارزشابی می دانیم را باید زیر سوال برد ؟
آیا از این پس شاهد بی تفاوتی کارکنان و نارضایتی شغلی انان را در پی خواهد داشت ؟
آیا به اهداف استراتژیک سازمان که همانا اثربخشی و بهره وری می باشد میتوان خوشبین بود ؟
شعاری در این رابطه است که می گوید : rewarded behavior is repeated
یعنی رفتار پاداش دهده شده تکرار خواهد شد.
بنا بر این می توان ادعا کرد که پاداش ها و افزایشات عاملی در جهت بهره وری و خلاقیت در سازمان ها می شوند.
در اخر اینگه تصمیمات لحظه ای ، حساس و بدون کار کارشناسی می تواند ضربات جبران ناپذیری به صنعت شماره یک شکور وارد کند که اثرات ان تا سال ها باقی خواهد ماند.