تولید ۶۶۰ هزار بشکه ای در کشوری با دو شرکت ملی نفت

به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ، دولت موقت لیبی، کشور نفت خیز واقع در شمال آفریقا، هفته گذشته وضعیت اضطراری در طرابلس، پایتخت لیبی، اعلام کرد. چرا که درگیری میان نیروهای مسلح که با یکدیگر اختلاف دارند، در داخل شهر طرابلس شدت گرفته است. لیبی در عمل به دو بخش غربی و شرقی تقسیم شده است. فایز سراج ، نخست وزیر دولت موقت در بخش غربی لیبی و ژنرال خلیفه خفتر فرمانده بخش شرق لیبی، ماه می سال جاری با برگزاری انتخابات در سال جاری به منظور اتحاد دوباره و بازسازی کشور موافقت کردند. اما با این حال ناآرامی در لیبی گسترش یافته است و اینکه انتخابات برگزار خواهد یا نخواهد شد، در پرده ای از ابهام قرار دارد. درگیری این بار از اواخر ماه آگوست از حومه طرابلس واقع در بخش غربی لیبی شروع شده است. لیبی بیشترین ذخایر ثبت شده نفت را در قاره آفریقا دارد. تولید نفت لیبی بسیار کم هزینه است و از سوی دیگر نزدیک به بازارهای اروپا قرار دارد و بیش از 85 درصد نفت این کشور به این قاره صادر می شود، اما درگیری ها و بی ثباتی تاثیر زیادی در تولید نفت و درآمدهای این کشور بر جا گذاشته، به گونه ای که 'الصدیق الکبیر' رئیس بانک مرکزی لیبی گفته، بسته شدن بندرها و همچنین توقف تولید و صادرات نفت، 160 میلیارد دلار به اقتصاد لیبی زیان رسانده است. تولید نفت لیبی در سال 2017 حدود 1 میلیون بشکه در روز بود. تولید نفت این کشور در سال های 2014 تا 2016 به دلیل درگیری ها به ویژه در میادین نفتی و پالایشگاهها، به کمتر از 500 هزار بشکه رسید. تاسیسات نفتی و لوله های آن همواره یکی از آسان ترین اهداف برای گروههای مسلح بوده و این تاسیسات بارها هدف حملات آنها قرار گرفته اند. اقتصاد لیبی تک محصولی و کاملا وابسته به نفت است . نابسامانی شرایط امنیتی در این کشور بر تولید نفت و درآمدهای دولتی تاثیر منفی به جا می گذارد. عامل مهمی که صنعت نفت لیبی را به شدت تهدید می کند، مناقشه میان دو دولت رقیب این کشور است. از سال 2014 شبه نظامیان اسلامگرا موسوم به فجر لیبی دولت و پارلمانی خودخوانده روی کار آوردند. در نتیجه تشدید درگیریها، دولت و پارلمان منتخب این کشور از طرابلس به شهر طبرق در شرق نقل مکان کرد. از آن زمان تاکنون دولت ها و پارلمان های موازی لیبی هریک، نهادهای وابسته به خود را دارند و در نتیجه لیبی دارای دو شرکت ملی نفت است. لیبی یکی از اعضای سازمان کشورهای صادر کننده نفت خام (اوپک) به شمار می آید. لیبی در سال ٢٠١٠، 1 میلیون و 600 هزار بشکه نفت خام تولید می کرد. اما بر اثر جنگ داخلی میزان تولید نفت خام لیبی کاهش یافته و هم اکنون به 660 هزار بشکه در روز رسیده است. سازمان مسلح ژنرال حفتر که در بخش شرقی لیبی پایگاه دارد ، به شرط درخواست ساکنان طرابلس به مداخله در درگیری پایتخت تمایل نشان داده است. چنانچه درگیری ها گسترش یابد، ممکن است نه تنها میادین نفتی بلکه بنادر نفتی هم که اکثر آنها در شرق لیبی واقع شدند، آسیب ببیند. دولت مستقر در شرق که با خلیفه حفتر متحد است به دلیل بدهی های سنگین به بانک ها اقدام به فروش نفت کرده است. آینده حفتر که فرماندهی نیروهای باقی مانده از ارتش لیبی در دوره قذافی را بر عهده دارد یکی از موضوعات بحث برانگیز در این کشور است. در سال 2016 در سرت، حمله به میدان های نفتی دست کم 200 هزار بشکه در روز از تولید این کشور کاست و حمله به پایانه های نفتی راس لانوف و السدر که ظرفیت صدور روزانه 600 هزار بشکه نفت دارند، باعث تعطیلی آنها شد و یا تولید در میدان های نفتی المسله و السریر به دلیل امتناع شرکت ملی نفت وابسته به دولت مستقر در شرق لیبی از بارگیری در بندر حریقه به یک سوم کاهش یافت و محاصره بندر الحریقه در شرق نیز تهدیدی برای تولید نفت این کشور بود.