به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ،قرارداد ایجاد پالایشگاه مدرس در یکم فروردین 1344 بین دولت هندوستان از یک طرف و شرکت ملی نفت ایران و شرکت آماکس از طرف دیگر در تهران به امضا رسید.
شرکت آماکو به علت موافقت نکردن با افزایش سرمایهگذاری، از این مشارکت کنارهگیری کرد و سهام خود را به دولت هند فروخت و در 16 دی 1345، کلنگ ساختمان پالایشگاه از سوی ایندرا گاندی، نخستوزیر هند در مدرس به زمین زده شد و عملیات ساخت پالایشگاه 5/2 میلیون تنی مدرس متعلق به شرکت ملی نفت ایران آغاز شد.
قرار بود نفت خام مورد نیاز این پالایشگاه از منطقه داریوش (درود) در خلیجفارس که متعلق به شرکت نفت ایران پان آمریکن (ایپاک) بود، تأمین شود. ظرفیت پالایشگاه فوق با انجام تغییراتی به تدریج از 5/2 به 8/2 میلیون تن در سال رسید. طراحی، ساخت و راهاندازی این پالایشگاه تحت نظارت مستقیم کارشناسان شرکت ملی نفت ایران انجام شد.