۰
plusresetminus
تاریخ انتشارچهارشنبه ۲۳ دی ۱۳۹۴ - ۱۴:۲۶
کد مطلب : ۳۶۶۶۳

ورود ممنوع نفت در خیابان جوانگرایی

ویدا عابدی
جوان باوری هرچند به صورت شعار طی چند ساله گذشته به وفور جای خود را در بین سخنرانی ها و جلسات مدیران و مسئولان باز کرده اما به واقع درهیچ یک از زمینه های اقتصادی، فرهنگی ، اجتماعی و سیاسی جنس عمل به خود نگرفته است.
ورود ممنوع نفت در خیابان جوانگرایی
 به یاد داریم که چگونه انقلاب اسلامی ایران توسط دستان خالی جوانان دیروز شکل گرفت و با همت همین قشر پایه های این انقلاب شکوهمند محکم شد .  بعد از آن در جبهه های جنگ نیز این جوانان بودند که توانسته اند 8 سال افتخارات فراملی بیافرینند تا جاییکه هر روز خبرهایی از جان فشانی ها و نیز تاکتیک هایی که دشمن را غافلگیر می کرد مخابره می شد.   حتی در بازه زمانی کمی بعد از انقلاب  چه در کابینه و چه در بین مدیران ارشد دولتی، قامت جوانان انقلابی در کنار یکدیگر خود نمایی می کرد و کمتر مدیری حتی در پست های استراتژیک کشور، 30بهار از زندگی خود را دیده بود . به جرات می توان گفت که اوج جوانگرایی و اعتماد به این قشر در آن دوران به وقوع پیوست و آرام آرام بر سر این موضوع گرد فراموشی ریخته شد. حالا اما با گذشت آن سال های طلایی حضور جوانان انقلابی در مناصب مدیریتی، زمزمه خانه تکانی در این پست ها و سپردن سکان کشور به دست جوانان مانند همیشه شنیده می شود . باید گفت که توجه به پدیده جوانگرایی امری شایسته و در خور تقدیر است اما پیش نیاز هایی را ازجمله داشتن برنامه و سیاست های صحیح می طلبد که کم توجهی به آن می تواند شبیه به چاقویی باشد که استفاده از آن جنبه منفی نیز دارد.   درعلم مدیریت بارها بر لزوم استفاده حداکثری از منابع و سرمایه  تاکید و عنوان شده مجموعه ای می تواند در فضای رقابت اعلام وجود کند که این 2 را همواره مد نظر قرار دهد . در این بین نیروی انسانی ، جزو بزرگترین و با اهمیت ترین سرمایه و منابع یک مجموعه تلقی می شوند و حال اگر جوانان خوش فکر و با انگیزه تشکیل دهنده آن باشند ، سرمایه غیر قابل ارزش گذاری را می توان برای آن مجموعه متصور شد . نقطه مقابل  این قضیه عدم فضا سازی لازم برای عرض اندام نیروهای مستعد جوان است که شوربختانه در شرایط کنونی با آن دست و پنجه نرم می کنیم و آن هم اینکه اکثر پست های مدیریتی خالی از حضور و بهره مندی از آن هاست. اگر زمینه های بروز فساد ها و آفت های اجتماعی موجود در کشور مورد بررسی قرار گیرد، قطع به یقین یکی ازعوامل وقوع آن ایجاد فضای یاس و نا امیدی  نیروی جوان نسبت به آینده کاری خود خواهد بود. بارها از بیکاری به عنوان سرمنشا فساد در بین جوانان یاد می شود اما کمتر مسئول و ارگانی در پی حل آن قدم بر می دارد و تنها اقدام مثبت صورت گرفته شاید به پاک کردن صورت مساله ختم شود .   هیچ شکی وجود ندارد که حضور جوانان خوش فکر و با انگیزه در عرصه های مدیریتی که از سواد و نوگرایی برخوردارند می تواند موتور محرکی در وضعیت فعلی کشور باشد ،  اما تفکرات سنتی و بعضا نخ نما شده برخی از مدیران به گونه ای است که کمتر مجالی را برای حضور قشر جوان به آن ها می دهد.  نگاهی به ترکیب مدیران در شرکت های بزرگ صنعتی در دنیا نشان می دهد اکثر پست های مدیریتی از آن جوانان است و افراد کهنه کار در ردای هئیت مدیره و یا مشاور نقش آفرینی می کنند . البته نباید فراموش کرد که معمولا جوانگرایی در مقابل افراد مسن موضوعیت پیدا می کند که اگر در جای خود درست به کار بسته نشود موجب تجربه زدایی و محرومیت زدایی از خدمات مشاره ای خواهد شد.  اما در کشور ما اطاعت و پیروی از تفکرات ، دانش و علم مدرن روز ، تبدیل به یک تابو برای مدیران بالاخص صنعت نفت شده به طوریکه با ورود یک ایده و فکر توسط نیروی جوان سریع موضع گیری ها نسبت به آن شروع می شود . نبود ظرفیت های لازم در مواجه با چنین شیوه هایی باعث شده تا وزیر نفت، یاران خود را از بین مدیران قدیمی و البته باسابقه انتخاب کند هر چند در کنار موارد گفته شده نباید لزوم بهره مندی از تجارب ارزشمند این دست مدیران را نادیده گرفت. اما تزریق نیروی جوان به بدنه صنعت نفت در شرایط کنونی بیش از هر زمانی لازم و حیاتی است چرا که اکثر طرح های صنعتی در کشور به جهت عدم قدرت ریسک پذیری مدیران کنونی سردرگم و معطل باقی مانده اند. پروژه و تفکر جوانگرایی در پست های به ویژه دولتی نیازمند حمایت جدی و همه جانبه وهمچنین تغییر نگرش درون سازمانی است. امری که شروع آن طی صحبت های اخیر وزیر نفت به عنوان یکی از اعضا کابینه دولت یازدهم که کمترین مدیر جوان را در بدنه تحت مدیریتش به کار بسته، قرار است اجرایی شود. زنگنه به عنوان وزیری برای تمام فصول ،در مراسم تودیع و معارفه منصور معظمی بعنوان معاون سابق برنامه ریزی و نظارت بر منابع هیدروکربوری و محمد مهدی رحمتی به عنوان معاون جدید این معاونت اعلام کرده است که " معتقدم سن مناسب برای تصدی پست وزارت ٤٠ سال است و مدیران عامل نیز باید سنی بین ٤٠ تا ٤٥ سال داشته باشند." زنگنه  همچنین با تاکید بر این که مدیران جوان باید افرادی شایسته و خلاق باشند و نباید با رابطه و خارج  از ضوابط سمت مدیریت را به دست آورند، یادآور شد: میانگین سنی مدیران در ایران باید ظرف دو تا سه سال آینده ١٠ سال کاهش پیدا کند. بیان این جملات از زبان وزیری که در 28 سالگی در پست های اجرایی کشور مشغول به کار شده و پس از آن در سمت های مهمی از جمله جهادسازندگی ،نیرو و نفت حضور داشته گویای این مطلب است که جوانگرایی به صورت جاری و ساری همواره در بین شعارهای مسئولین قرار دارد اما نکته قابل تامل آنجاست که این موضوع هیچگاه در عمل اثبات نشده چراکه با نگاهی به روند انتخاب و گزینش مدیران نفتی به خصوص در شرکت های اصلی وزارت نفت این موضوع چندان هم با سخنان وزیر همخوانی نداشته و عملا  به اذعان صریح بسیاری از کارشناسان و اهل فن در این حوزه، این آیتم نقش بسزایی در عقبگرد و درجا زدن پروژه های نفتی کشور  ایفا کرده است. صنعت نفت امروز نیاز به ژنرال هایی از جنس قدرت ریسک بالا، پر نشاط، خستگی ناپذیر و نیز در اختیار داشتن متد روز دنیا دارد. جوانان دیروز با کوله باری از تجربه ای که به مدد اعتماد به  آن ها جمع آوری شده می بایست هم اکنون باید این تجربیات را در نقش مشاور و نه حضور مستقیم در پست های اجرایی به جوانان انتقال دهند. با نگاهی به سوابق زنگنه می توان گفت که وزیر نفت که خود  ثمره اعتماد به جوانان در دوران پرتلاطم جنگ و پس از آن است می تواند تابوی استفاده از دانش قدیمی در صنعت نفت را بشکند و همچنین پروژه جوانگرایی را در بزرگترین و سرنوشت ساز ترین وزارتخانه در امور کشور را به اجرا در بیاورد.   منبع: نشریه عصر کیمیاگری - شماره 43
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی


اکسیداسیون کاتالیزوری، روشی در حال تکامل جهت گوگرد زدایی
ساسان طالب نژاد/دکتری مهندسی شیمی و کارشناس توسعه کسب و کار در حوزه پتروشیمی و‌پالایش
پتروشیمی صنعت بی سردار!
عبدالرسول دشتی